Een smeuïge bonenpot, licht zoet door de donkere stroop en rokerig van het spek. Verder komt er pittig mosterdpoeder aan te pas. De sjalotten stoven lekker lang mee en worden heerlijk zacht.
De voorbereidingstijd is minimaal – je hoeft niets te snijden en nauwelijks iets te schillen. De bereidingstijd daarentegen duurt uren. Je zet het ’s ochtends op tijd in de oven, om het ’s avonds te kunnen eten. Serveer er een groene salade met een mosterddressing bij, en knapperig brood.
Kijk hier voor een slow cooked driegangenmenu met Boston baked beans, een delicate preimousse vooraf en verfrissend fruit als dessert.
Hieronder vind je het receptkaartje. Heb je vragen of opmerkingen? Ik hoor ze graag via het contactformulier, onderaan deze pagina.
Lees ook de blogpost: Heel langzaam koken voor veel eters.
Boodschappenlijstje
kidneybonen, gedroogd, 1 kg
gerookt spek van een goede slager, 1,5 kg
sjalotten, 20 stuks
donkere keukenstroop, 3/4 pot
mosterdpoeder, 5 koffielepels (Colmans)
↑
Stap 1: De bonen weken
Ingrediënten
kidneybonen, gedroogd, 1 kg
Werkwijze
Zet de bonen de avond tevoren zeer ruim onder water. Ze moeten minimaal 8 uur weken.
↑
Stap 2: Samenstellen en stoven
Ingrediënten
- kidneybonen, geweekt (zie stap 1)
- 1,5 kg gerookt spek van een goede slager, in blokken van plm. 50 gram.
- 20 sjalotten
- 3/4 pot donkere keukenstroop
- 5 koffielepels mosterdpoeder
Verwarm je oven voor op 1000C. Giet het weekwater van de bonen en doe ze in een pan, die met deksel en al in de oven kan. Pel de sjalotten, laat ze heel en stop ze tussen de bonen. Snij het spek in blokken van ongeveer een half ons (of had dat de slager laten doen). En steek die ook tussen de bonen. Voeg de inhoud van de pot stroop toe en 6 koffielepels mosterdpoeder. Nog geen zout! Dan zouden de velletjes van de bonen hard blijven.
Giet er nu zoveel water bij, dat de bonen 3 cm. onder water staan. Breng aan de kook. Als de deksel van je pan niet goed sluit, leg je nu een vel aluminiumfolie losjes over de pan. Leg dan de deksel er op, druk aan en vouw de folie naar beneden. Zet de pan in de oven. Ga de komende 8 uur iets anders doen.
↑
Stap 3: De laatste hand
Werkwijze
Haal na 9 uur de pan uit de oven. Voeg 6 theelepels zout toe en roer voorzichtig om. Zet de pan nog een ruim half uur in de oven, nu zonder deksel. Schep in diepe schalen en serveer. Of schep de bonen uit de pan op borden en reik uit. Lekker met wat rucolasalade en brood.
↑
Tips & trucs
Welke bonen
Dit recept gaat uit van rode kidneybonen, maar Boston baked beans wordt ook gemaakt met ‘gewone’ bruine bonen of witte bonen. Amerikanen gebruiken ook wel pinto beans, die wij kievitsbonen noemen.
Waar kopen
Iedere supermarkt heeft een hoekje met gedroogde peulvruchten, waar je de ‘standaard’ bonensoorten kunt vinden. In Turkse of Marokkaanse winkels en biologische- of natuurvoedingswinkels vind je een uitgebreider assortiment.
Wil je echt helemaal los gaan, bekijk dan de site van ‘De gezonde apotheker’. Een groentezaak met een ouderwetse naam, maar een fantastisch assortiment peulvruchten (en meer, véél meer). En wat nog mooier is: je bestelt gewoon online. Klik hier voor de peulvruchtensite van de gezonde apotheker.
Over het spek
Het gerookte spek geeft de baked beans naast smeuïgheid ook veel smaak. Koop daarom echt goed spek, bij een slager die zelf rookt (de vleeswaren hè). Die wil het vast ook wel in blokken van ongeveer een half ons snijden, als je het jezelf nóg gemakkelijker wilt maken. Over de hoeveelheid spek: Bonenpotten zijn van oudsher armeluisvoer en daarom gaat er doorgaans maar een beetje vlees in. De anderhalve ons p.p. in dit recept is in dat opzicht royaal. Mijn ervaring is, dat het gesudderde spek in een ommezien op is. Als je echte vleeseters aan tafel hebt zou ik uitgaan van zeker 2 ons p.p. Niet sputteren, dat kan best voor een feestmaal.
Vegavariant: gerookte paprikapoeder
Het kán natuurlijk wel, zonder vlees. Het rokerige smaakje dat ik zo lekker vind aan de Boston baked beans in dit recept, kan je bereiken door gerookte paprikapoeder toe te voegen. Hier in het Noorden, op het platteland, is dat niet zo eenvoudig te krijgen. Ik koop het op de markt in Groningen, bij de kruidenkraam. (Ja, er is er maar één. Maar dan wel zo’n goede dat ze er al bijna veertig jaar staat.) Pimentón heet het in het Spaans, en het is in beter bedeelde gebieden ongetwijfeld in de supermarkt verkrijgbaar. Zo niet: koop het online.